سازمان ملل متحد از سال ۲۰۰۸ روز پانزدهم اکتبر را روز جهانی زنان روستایی نام‌گذاری کرده است تا یادآور نقش بنیادین زنان و دختران روستایی در پایداری، توسعه، و سلامت زندگی روستایی باشد. این سازمان در بیانیه‌ای که امسال به مناسبت این روز منتشر کرده، با اشاره به نقش حیاتی زنان و دختران روستایی در تاب‌آور کردن زندگی در شرایط تغییرات جهانی آب و هوا خواستار بیشتر مطرح شدن بی‌عدالتی جنسیتی در سطح جهانی و توانمند سازی زنان شد.
در بیانیه‌ی این سازمان آمده است: « در ابعاد جهانی، یکی از سه زن شاغل در حوزه کشاورزی و دامپروری مشغول به کار است. زنان در این حوزه به درو و برداشت محصولات حیاتی، تولید مواد غذایی، آب‌کشی و سایر کارهای مهم و سخت به کار گرفته می‌شوند. هشتاد درصد خانوارهای جهانی فاقد آب لوله‌کشی در جهان متکی به کار زنان و دختران در جمع‌آوری آب هستند. زنان روستایی در صف مقدم مبارزه بر علیه خطراتی هستند که منابع کشاورزی و دامپروری را تهدید می‌کنند. برای مثال، یک‌چهارم کل اثرات تخریبی بحران‌های آب‌وهوایی از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶ متوجه بخش کشاورزی و دامپروری در کشورهای درحال‌توسعه بوده و بیشترین تاثیر را بر تامین غذا و پتانسیل‌های تولیدی زنان و دختران روستایی داشته است…»
مطلب روزنامه همدلی در باره وضعیت زنان روستایی ایران
ضمنا هفته گذشته روزنامه همدلی به مناسبت روز ملی روستا و عشایرمطلب در باره وضعیت زنان روستایی ایران منتشر کرده که خواندن آن توصیه می‌شود. علاوه بر مسئله مرگ خودخواسته زنان روستایی و مطرح شدن آن در تابستان امسال و نیز تبعیض‌های مرسوم همچون محرومیت از تحصیل و سایر خدمات عمومی، فشار اجتماعی از طریق میانجی‌گری ریش‌سفیدان نیز معضل دیگری درباره این زنان است. این مطلب درباره این موضع اشاره کرده است: «در بسیاری از روستاها پدیده‌ای به اسم میانجی‌گری ریش‌سفیدان وجود دارد که در مواقع اختلاف بین زن و مرد، بیشتر از آن که مردان خانواده را تشویق به رعایت حقوق زنان کند، زنان را به سکوت و سازش وادارند. بنابراین بسیای از رسوم و سنت‌های حاکم بر محیط روستا نیز مانند پدیده ریش‌سفیدی و میانجی‌گری نیز آن‌ها را به خاموشی و مدارا دعوت می‌کند.»
