در ادامه برنامه‌های «شب فیلم» گروه سینمای خانه فرهنگ گیلان، این‌بار علاقمندان و فیلم‌سازان در عمارت خانه فرهنگ گیلان به تماشای مستندها و فیلم‌های کوتاه انزلی در دهه ۸۰ و ۹۰ نشستند، که از پرکارترین و خلاق‌ترین فیلم‌سازان در حوزه فیلم کوتاه و مستند بوده‌اند.
در این نشست که به اجرا و میزبانی «نواب محمودی»، مدرس و فیلم‌ساز برگزار گردید، «زهره زمانی»، فیلم‌ساز و رئیس انجمن سینمای جوان، دفتر انزلی و «محمد گذرآبادی»، فیلم‌ساز، نویسنده و مترجم به عنوان مهمان در برنامه حاضر بودند، در ابتدا خانم زهره زمانی با ذکر این نکته که سینمای جوان در انزلی ریشه‌ای بسیار قدیمی دارد، از اساتیدی مثل آقای فرهاد مهرانفر، علیرضا غاروریانی، الله‌کرم رضایی و … که در آن زمان پیش‌رو بودند نام برد، کسانی که در دهه ۶۰ توانستند کانون فیلم انزلی را راه‌اندازی کنند و از آنجا بود که بسیاری از جوانان علاقمند انزلی با مقوله سینما و فیلم کوتاه آشنا شدند و بسیاری از آنان بعدها به جرگه موفق‌ترین فیلم‌سازان فیلم کوتاه پیوستند و توانستند فیلم‌های درخشانی مخصوصا در حوزه فیلم‌های مستند تولید کنند.
در ادامه آقای محمد گذرآبادی یکی از موفق‌ترین مترجمین کتاب‌های سینمایی در ایران، فیلم‌ساز و مدرس فیلم‌سازی درباره چگونگی علاقمندی خود به سینما خاطره جذابی تعریف کرد و آن را یک اتفاق بسیار ساده سینمایی دانست که روی زندگی‌اش تاثیری بزرگ داشت. در ادامه محمد گذرآبادی با نقد ساختار تدریس آکادمیک سینما در دانشگاه‌های ایران آن را غیر کاربردی دانست و گفت در زمان تحصیل ما، فقط چند کتاب سینمایی به فارسی ترجمه شده بود و اصلا کتاب و حرف تازه‌ای در کار نبود، و این نیاز به شدت احساس می‌شد که نسل جوان تشنه یادگیری تئوری‌های تازه و حرف‌های جدید هستند و باید اتفاقی در این حوزه بیافتد، و این نیاز را منبع الهام خودش برای شروع به کار ترجمه کتاب‌های سینمایی دانست، و کتاب‌های سینمایی ایشان با استقبال فوق‌العاده علاقمندان حوزه سینما روبرو شد و کتاب‌های ایشان هر کدام با چندین نوبت چاپ، گواه تاثیر‌گذاری این کتاب‌ها در نسل‌های بعدی سینمای ایران هستند.
در ادامه برنامه، نواب محمودی، با پرسشی از زهره زمانی، در مورد چرایی اقبال فیلم‌سازان انزلی برای تولید فیلم‌های مستند، حتی به فیلم‌های دهه ۶۰ انزلی اشاره‌‌ای کرد و علت این اقبال را پرسید، خانم زمانی در این زمینه پاسخ دادند که انزلی به خاطر جغرافیای ویژه‌ای که دارد و برخورداری از بندر، تالاب، بازار سنتی، محلات قدیمی و جذاب، جنگل و از همه مهم‌تر دریا که با خودش روحیه و اخلاق خاص ساحل‌نشینی را به همراه دارد، باعث شد که فیلم‌سازان انزلی با توجه به این مشخصه‌های جغرافیایی و طبیعی به سمت روایات خودشان از جهان پیرامون‌شان بروند و مستند‌سازی را بهترین شیوه برای روایت کردن این فضاها ببینند و به درستی از آن استفاده کنند، و تقریبا این‌گونه بود که این فیلم‌سازان از پیشروان استفاده از فرم «مستند ماکیومنتری» بودند و اولین فیلم‌های این شیوه مستند‌سازی در انزلی تولید شد.
در ادامه جلسه «محمد گذرآبادی»، با توضیح اینکه تولید فیلم مستند، ساده‌تر از فیلم داستانی است، این مسئله را یکی از دلایل جا افتادن این شیوه در بین فیلم‌سازان دانست، او پیچیده‌گی‌های داستان‌سرایی و قصه‌گویی و جذب مخاطب از طریق ایجاد روایت داستانی پیچیده را بسیار کار سخت و دشواری دانست که فیلم‌سازان باید از طریق تجربه و تولید به دست بیاورند، و در این کار تجربه کردن و ساخت فیلم‌های کوتاه داستانی بسیار کمک خواهد کرد.
در ادامه جلسه فیلم‌های کوتاه انزلی، «سنگ قبری برای اردشیر» به کارگردانی «رضا بهرامی نژاد»، «راند »۲۰۵ به کارگردانی «مرحوم حامد خسروی»، «پاسور» به کارگردانی «زهره زمانی»، «خانه مریم» به کارگردانی «محبوب مولایی»،« ۱۴۰۰ » به کارگردانی «کوروش فرزانگان»، «ارسو» به کارگردانی عبدالله کاظمی و «نقاشی هایم رنگ ندارد» به کارگردانی «هدیه خسروی» با حضور علاقمندان و چندی از فیلم‌سازان در عمارت خانه فرهنگ گیلان به نمایش درآمدند که با استقبال بسیار تماشاگران روبرو شدند.
