مارتین سندبو | تحلیلگر اقتصاد اروپا در روزنامه تایمز مالی – ترجمه: وحید روحی | دانشجوی دکتری سلامت و رفاه اجتماعی
مقدمه پنجره: بحران سلامت یا بحران اقتصادی؟ تقریبا کشوری نیست که درگیر کرونا باشد و این سئوال را در عرصه عمومی نداشته باشد که تعطیلی و رکود ناشی از بحران کرونا تا کی ادامه دارد. تعطیلیها هزینههای اقتصادی فراوانی برای کشورها در پی داشته و خواهند داشت. در گزارشی که مارتین سندبو، تحلیلگر اقتصاد اروپایی روزنامه تایمز مالی، نوشته اغلب اقتصاددانان با تعطیلیهای ناشی از کرونا موافق بودهاند. این ارزیابی و نظرسنجی بر اساس وضعیت اقتصاد اروپا و آمریکا نوشته شده و شرایط اقتصاد کشورهای جهان سوم و در حال توسعه را در نظر نگرفته است. هنوز تعریف دقیقی از قرنطینه و هزینه اقتصادی آن وجود ندارد. بهنظر میرسد تصمیم درباره« تعطیلی را ادامه دهید » باید در تعاملی میان متخصصان، سیاستگذاران، مردم و رسانهها به نتیجه برسد.
هری ترومن رییس جمهورِ ایالاتِ متحده (۱۹۵۳-۱۹۴۵)، به عنوانِ «اقتصاددانی صریح با نظراتی روشن و قطعی» شناخته میشد که از گفتنِ توصیههایی مبهم و دوپهلو همچون «از یک سو این … و از سویِ دیگر آن» حذر میکرد. در بحرانِ ویروسِ کرونا، آرزوی او ممکن است تحقق یابد: با وجودِ هزینههایِ هنگفتِ اقتصادیِ ناشی از تعطیلی، اقتصاددانانِ دانشگاهی در شرق و غربِ جهان با اقداماتِ دولتها برایِ تعطیلیها به منظورِ جلوگیری از انتشارِ ویروس موافق هستند.
طیِ هفتهیِ گذشته، میزانِ این هزینهها آشکار شده است. در بسیاری از کشورها مشاغل با سرعتی که از دههیِ ۱۹۳۰ [دورانِ رکودِ بزرگ] تاکنون بیسابقه بوده، در حالِ از میان رفتن است. ده میلیون آمریکایی برایِ بیمهیِ بیکاری درخواست دادهاند و یک میلیون بریتانیایی هم در دو هفتهیِ گذشته برای وامِ همگانی [نوعی کمکهزینه برایِ افراد فاقدِ شغل یا بدونِ دستمزد و یا با درآمد پایین] ثبتنام کردهاند.
شاخصهای مدیرانِ خرید [شاخصهای نمایشدهندهیِ وضعیتِ کسب و کار] در اقتصادهایِ بزرگِ اروپا، شدیدترین شیبِ کاهشی را به ثبت رساندهاند. در حالِ حاضر اکثرِ تحلیلگران انتظار دارند انقباضی بیسابقه در بروندادهای اقتصادِ جهانی رخ دهد که به مراتب بزرگتر و سریعتر از بحرانِ مالیِ جهان در گذشته است.
برخی میپرسند آیا این درمان [تعطیلی] میتواند پرهزینهتر از بیماری باشد؟ پاسخِ اقتصاددانان به این سوال «خیر» است.
راشل گریفیت، رئیسِ انجمنِ سلطنتیِ اقتصادِ انگلستان و استادِ اقتصادِ دانشگاهِ منچستر میگوید: «در هنگامِ عدم اطمینانِ فراگیر، اکثرِ اقتصاددانان بر این باورند که دولت میبایست مداخله کند.»
نظرسنجیها نشاندهندهیِ درجهیِ قابلِ توجهای از اجماع بینِ اقتصاددانانِ برجسته بر سر طرفداری از تعطیلیها است.
در آخرین نظرسنجیِ هیاتِ متخصصانِ اقتصاد (IGM) از اقتصاددانانِ برترِ آمریکا در حوزهیِ اقتصادِ کلان، نظرِ آنها دربارهی این گزاره پرسیده شد: «وقتی احتمالِ اوجگیریِ دوبارهی آلودگیِ ویروسی بالاست، لغوِ تعطیلیها بیش از ادامهی آنها خسارتِ اقتصادی خواهد داشت.» هشتاد درصد از آنان موافق بودند، بقیه مردد بودند یا پاسخی ندادند، و هیچ یک از متخصصان مخالف نبود.
در اروپا، ۶۵درصد از پاسخدهندگان موافق بودند که «تعطیلیهایِ سختگیرانه – از جمله بستنِ مشاغلِ غیر ضروری و محدودیتهای شدید در رفت و آمدِ مردم – در میانمدت برایِ اقتصاد احتمالاً بهتر از اقداماتِ کمتر سختگیرانه و کمتر تهاجمی است.» تنها ۴درصد مخالف بودند.
خانم گریفیت میگوید: «واضح است که هزینهای برایِ تعطیل کردن در میان است، اما در مقابلِ آن چه گزینهای وجود دارد؟ از نظرِ اقتصادی، هزینهی کنترل نشدنِ ویروس حتی از این هم میتواند بیشتر و بزرگتر باشد.» او توضیح میدهد که نجاتِ جان انسانها ذاتاً باارزش است، علاوه بر این، اگر هم دولت اقدامی نکند، ترس از سرایتِ بیماری تشدید خواهد شد و این هم باعثِ ایجادِ اخلالِ اقتصادی میشود.
بئاتریس وِدِر دی مائورو، رئیسِ مرکزِ تحقیقاتِ سیاستهای اقتصادی میگوید: در حالی که «آلودگی با تصاعد هندسی رشد کرده است، تعجب نمیکنم که در موردِ لزومِ تعطیلی اجماع وجود دارد. اختلافِ نظرها تنها در موردِ مدت و چگونگیِ کاهشِ محدودیتها و تعطیلیها خواهد بود.»
خانمِ گریفیت میگوید، در حالِ حاضر، اقتصاددانان در موردِ اینکه چه زمانی میتوان انتظار داشت که بیماری و پخشِ ویروس کنترل شود؛ به نظراتِ پزشکان و متخصصانِ همهگیرشناسی تکیه میکنند: «باید به محضِ آنکه ممکن باشد، محدودیتها را لغو کنیم. … یعنی هنگامی که ابزارِ کافی برایِ انجام آزمایش و اقداماتِ کافی برایِ کنترل کردنِ ویروس را داشته باشیم. در حالِ حاضر موضوعاتِ پزشکی و درمانی اهمیت دارد و نه موضوعاتِ اقتصادی.»
خانم گریفیت میگوید: «در این میان بسیاری از دولتها از اقتصاددانان خواستهاند تا به دقت هزینههای مرتبط با تعطیلیها را در نظر گرفته و بگویند بهترین راه برایِ کاهشِ این هزینهها، بدونِ آنکه در تاثیرات اپیدمیولوژیکیِ موردِ نظر مداخلهای داشته باشند؛ چیست؟» موضوعاتِ جزیی و خردِ بسیاری وجود دارد که اقتصاددانان میتوانند به آنها کمک کنند: «اما دولتها باید به صورتِ کلی و جامع به اقداماتی که در حالِ حاضر به انجام میرسانند؛ ادامه دهند.»
او پیشنهادِ میکند نقشِ مهمتری برایِ اقتصاددانان، به منظورِ برنامهریزیهای بلندمدت و آنچه باید انجام گیرد قائل شویم. و میگوید: «پراهمیتترینِ سوالات، مسائل بیننسلی هستند»، از جمله اینکه «چه اتفاقی برایِ کسانی میافتد که مدرسه نمیروند و آموزش آنان در نتیجهیِ تعطیلیها متوقف شده است؟ اکنون تحقیقاتِ بسیار متعددی در این زمینه در حالِ انجام شدن است. یا چگونه اقتصاد را بازسازی کنیم و بر رویِ چه کسانی تمرکز کنیم؟… اینها سوالاتی است که اقتصاددانان در طیِ شش ماهِ آینده بررسی خواهند کرد و جریانِ این تحقیقات در طیِ بیست سالِ آینده ادامه خواهد داشت.»
این مقاله در ۷ آوریل ۲۰۲۰ در وبسایت فایننشال تایمز با این مشخصات منتشر شده است
Economists are united in support of the coronavirus lockdown