علی درجانی امروز در جمع خبرنگاران با بیان اینکه برداشت نیشکر در گیلان بسیار برای اشتغال پایدار مثمر ثمر است، اظهار کرد: در گیلان ظرفیت بسیار خوبی در حوزه کاشت و برداشت نیشکر داریم که تولید ۳۰ تن شکر سیاه در گیلان بسیار به اشتغال پایدار و رشد اقتصادی منطقه کمک می‌کند.
وی با اشاره به برداشت نیشکر در استان گیلان گفت: در دو شهرستان گیلان ۱۵۰ نیشکر کار تلاش می‌کنند تا ۳۰ تن شکر سیاه باارزش ریالی ۱۲ میلیارد ریال تولید کنند.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان با اذعان به اینکه کارگاه‌های پخت شکر در صومعه‌سرا راه‌اندازی شده است، تصریح کرد: برای افتتاح چهار کارگاه پخت شکر در صومعه‌سرا بیش از ۱۰۰ میلیون تومان وام پرداخت‌شده و ۷۵ خانوار صومعه‌سرایی و دو خانوار لنگرودی در ۱۷ کارگاه سنتی شکر خود را استحصال می‌کنند.
درجانی از خواص درمانی شکر سیاه نام برد و افزود: شکر سیاه در درمان بیماری‌های فاویسم، یرقان، کم‌خونی مؤثر است زیرا در گیلان برای کشت نیشکر از هیچ‌گونه مواد و کود شیمیایی استفاده نمی‌شود.
شکر سیاه خاصیت دارویی دارد
در حالی که شکر سفید سم محسوب می‌شود شکر سیاه یا به عبارت صحیح تر “سیاه شکر” خاصیت دارویی دارد.
کشت نیشکر هر ساله از اردیبهشت ماه آغاز شده و بعد از گذشت ۶ ماه در اوایل آذر ماه برداشت می‌شود و برای اینکه ماحصل دست رنج کشاورزان به بازار عرضه شود، پس از تمیز کردن لوله‌های شکر در کارگاه‌های سنتی آب نیشکرها که به زبان گیلکی به آن “شکر لوله” گفته شده، با استفاده از دستگاه گرفته می‌شود.
آب حاصل از نیشکرها را در داخل ظرف مسی بزرگی می‌ریزند و بعد از قرار دادن بر روی حرارت و صرف مدت زمانی نسبتا طولانی(بین ۶ تا ۸ ساعت) و هم زدن‌های مداوم بیش از ۹۰ درصد از آب نیشکرها بخار شده و کفی به رنگ سفید ایجاد می‌شود، پس از برداشتن کف که برای صبحانه استفاده می‌شود، مایع سیاه رنگ باقی می‌ماند که “دوشاب” نام دارد.
دوشاب یا مایع سیاه رنگ همچنان حرارت داده شده و بصورت مداوم هم زده تا جایی که تبدیل به شکری به رنگ قهوه‌ای روشن می‌شود و پس آماده شدن شکر، آنرا داخل قالب ریخته و در جای خنک قرار می‌دهند تا سفت شود.
شکر سیاه یک غذای کامل محسوب می‌شود پر از خواص غنی دارویی بوده و بسیار انرژی‌زاست، این محصول با قیمتی حدود ۳۰ هزار تومان در هر کیلوگرم در بازار به فروش می‌رسد.
از نکات قابل توجه برای تولید این محصول می‌توان به این نکته اشاره کرد که کشاورزان در فصل زمستان پس از پایان فصل برداشت برنج و بعد از چند ماه استراحت اقدام به بریدن لوله های نیشکر می کنند و در زمستان تمام خانواده در کنار هم برای تولید شکر سیاه مشغول کار و زحمت می‌شوند و جوانان و مردان خانواده به جای آنکه ساعات خود را به بطالت در قهوه خانه‌های روستا بگذرانند، در راستای افزایش در آمد خانواده به تولید شکر سیاه می‌پردازند.
