بایگانی برچسب: جامعه ایرانی

محمدرضا تاجیک | ما جهان شما را می‌رباییم و از چنگ‌تان درمی‌آوریم. مرکزیت شما در جامعه را از بین می‌بریم. ما یک حفره‌ایم که بخشی از جهان شما را سوراخ می‌کنیم.

عباس نعیمی جورشری | فیلم های تلویزیونی در ایران ماهیتی متفاوت از نظایر سینمایی خویش دارند. سریال های خانگی نیز از همین امر پیروی می کنند، علی رغم اینکه تولید فیلم و سریال در ایران تابع مهندسی فرهنگی خاصی است بااینحال این تمایز در دوگانه تلویزیون_سینما دیده می شود

محمدرضا جلائی‌پور | ابربحران کرونا همچون عکس سی‌تی‌اسکنی که بافت‌های سالم و بیمار بدن را نشان می‌دهد، بسیاری از مسائل و بحران‌های حکمرانی در ایران را به نحوی واضح و شفاف‌تر به ناظران نشان داد

عباس نعیمی جورشری | کووید_۱۹ در حالی جهان را متاثر ساخته که ایران جزو کشورهای بحران زده‌ی کرونا به شمار می رود. شیوه مواجهه ی دولت نسبت به ورود ویروس و مدیریت بعدی بیش از هر چیز بیانگر بی نظمی و ناتوانی دستگاه های اجرایی بود

عباس نعیمی جورشری | واقعیت چیست؟ ما چه درکی از واقعیت داریم؟ آیا واقعیت، نتایج اکتسابی ناشی از حواس پنجگانه است؟ تداخلی از نورون های عصبی است در چنبره بافت ماهیچه ای؟

کرونا غیر از تجربه‌ای نوظهور در ستیز با بدن، تجربه‌ای تقریباً بی‌همتا در ستیز با ساختار عاطفی و روانی انسان نوین است. این تجربۀ پنهان، تجربه‌ای دردناک و پر رنج است که با صورت‌بندی ساختار عاطفی متعارف و مرسوم ما هیچ سازگاری ندارد.

‎احسان شاه‌قاسمی | یکی از ویژگی‌های جهان پیشامدرن، اتکا به «اعتماد» به عنوان یک اصل نظم‌بخش به جامعه بود. تمام قراردادهای مدرن، برخلاف آن چه ما فکر می‌کنیم، بر اساس «اعتماد» شکل گرفته‌اند.

حسین سناپور | بحران‌هایی هستند، مثل دشمن خارجی و زلزله و سیل، که مردم یک کشور را به هم نزدیک‌تر می‌کنند و باعث اتحادشان می‌شوند. این‌ها دشمنانی عینی و مشخص‌اند و تمایزشان از خودی‌ها و مردم آشکار. اما دشمنانی هم هستند، مثل همین ویروس کرونا، که درون مردم نفوذ می‌کنند و به شکل آن‌ها و از طریق آن‌ها، باعث نابودی آدم‌های دیگر می‌شوند.

رضا شیرالی | هر چه ماهیت خطر مبهم‌تر و راه‌های مقابله با آن ناشناخته‌تر باشد، غالبا اضطراب بیشتری ایجاد می‌شود. اما گاه با «انکار» به مقابله با خطر می‌رویم. شاید در ناخودآگاه امید آن داریم که با نادیده گرفتن و کم‌اهمیت شمردن خطر، عامل تهدیدکننده نیز محو و ناپدید شود.

مرضیه امیری | کرونا و سیاست های اجتماعی از بالا در بحران کنونی نیاز به سرمایه اجتماعی دارد و چون نمی‌توانیم به آن امیدوار باشیم، باید به تقویت اشکال دیگری از سیاست‌ اجتماعی که افقی و از پایین اتفاق می‌افتد، فکر کنیم و از این منظر به ساختن یک حفاظ امن در برابر کرونا امیدوار باشیم